بسم الله الرحمن الرحیم

در کارخانه‌ای هنگامی که زنگ نهار به صدا در می‌آمد تمام کارگرها در کنار هم می‌نشستند و نهار می‌خوردند. یکی از کارگرها همیشه با نوعی تعجّب و ناراحتی بسته‌ی نهارش را باز می‌کرد و با اعتراض می‌گفت: لعنت به این زندگی، باز هم نهارم کالباس است. من از کالباس متنفّرم. او عادت داشت هر روز بدون استثناء از ساندویچ کالباس شکایت کند و این کار هر روزه‌ی او بود. هفته‌ها گذشت. کم‌کم سایر کارگرها از رفتار او به ستوه آمدند. سرانجام یکی از کارگرها به ستوه آمد و گفت: اگر تا این اندازه از ساندویچ کالباس متنفّری چرا به همسرت نمی‌گویی که یک غذای دیگری برایت درست کند؟ گفت: همسر؟! من که متأهّل نیستم؛ من خودم ساندویچ را درست می‌کنم!!
                                   ****************************
در واقع اکثر ما انسانها همین‏طوریم. در حالی که از زندگی خودمون می‌نالیم و هر روزم ازش شاکی هستیم ولی همون کاری رو انجام میدیم که از نتایجش ناراضی‌ایم. باید بدونیم که شرایط حاکم بر زندگیمون حاصل اعمال و تفکّرات و تصمیمات خود ماست. این قانون الهی است که "هیچ‌کس غیر از خود ما نمی‌تواند برای ما تعیین تکلیف کند". اگر از کیفیت زندگیتون ناراضی هستید بهتره به جای مقصّر شمردن سرنوشتتون، تصمیم قاطع بگیرید و اون رو طوری بسازید که براتون لذّت‌بخش باشه.

جاری باشید